دشپو په غــــــــــــــيږ کي مسافر تنکۍ سهار ويده دئ
په زړه زخمي لکه لاله پر لالـــــــــــــــــــــــــه زار ويده دئ
هلته جامــــــــــــــــــونه دي په سرو وينو جانان ډک کړي
دلته نن زما پر ســـــــــــــــــــينه سل ځايه پرهار ويده دئ
خزانه بيا د فــــــــــــــــــــــــــــــــــــــنا کرښي پر تندي وليکه
چه ستا ترشا په خلوت کي شـــــــــــــــــين بهارويده دئ
اشنايـــــــــــــــــــــــــــــه ! مه وهه ملنډي په پرديسو زړونو
په هر زړګي کي سرې سکروټــــي سور انګار ويده دئ
کچکول د ميني ورته راوړه دديـــــــــــــــــــــدن سوالګره
چه پر سپين مخ ئې سور شفق لکه انــــــــــــــار ويده دئ
خدای (ج) خو پر پاشي درحـمت څاڅـکي په مينه مينه
چه په ها ښکلي مدينه کي زما نــــــــــــــــــــګار ويده دئ
له ډيره غمه حــــــــــــــــــــــــــــــــــيدري ستا دديدن په تمه
په ستړو ساندو ژړغـــــــــــــــــــــونئ ستا پر لار ويده دئ
الباني ،نيويارک ١٧ / ١١ /١٣٨٠ | 
