زه به سنګرونه د غليم په وينو سره کړمه
ځای به و اغيار ته  په لستوني کي ورنه کړمه
ما هر استعمار د اوښ په شان پر تتۍ کړی دی
نور به ئې په وينو کښي لا هم وينو زړونه خيشته کړمه